بازی محلی «کله وروانک»

این بازی نیز تیمی است، ابتدا یک دایره کشیده می شود و با فر زدن یا بر حسب توافق مشخص می شود که کدام تیم درون دایره و کدام تیم بیرون از دایره قرار گیرد. یک شیء (مثل خانه، درخت و…) را به عنوان نشانه مشخص می کنند که به آن تَل می گویند.بازیکنانی که بیرون از دایره هستند باید دست خود را بر سر یکی از بازیکنانی که درون دایره هستند تماس دهند(قبلا کلاهی را بر سر یکی از بازیکنان درون دایره قرار می دادند که بازیکنان بیرون از دایره باید آن کلاه را برمی داشتند) و قبل از اینکه بازیکنان درون دایره او را بگیرند، خود را به تل برساند.

نحوه قرار گرفتن بازیکنان درون دایره به این صورت است که یک نفر ایستاده و افراد دیگر نشسته اند و باید مواظب باشند که بازیکنان بیرون ازدایره دست خود را بر سر آنها تماس ندهند.

بازیکنان درون دایره به دو صورت می توانند از دایره خارج شوند و جای خود را به تیم مقابل دهند:
۱) یکی از بازیکنان درون دایره بتواند پای خود را بر روی پای یکی از بازیکنان تیم بیرون از دایره قرار دهد که دراین لحظه باید دقت شود که وضعیت پای دیگر بازیکن درون دایره چگونه است و اگر پای دیگر او درون دایره باشد، بازی او قبول بوده و باید تیم بیرون از دایره به درون دایره بیاید وبالعکس. اما اگر پای او بیرون از دایره بوده (یعنی هر دو پای او بیرون از دایره باشد) بازی او قبول نیست وتیم درون دایره تا موقعی که نتواند پای خود را به درستی روی پای یکی از بازیکنان تیم حریف قرار دهند باید درون دایره باشند.

۲) بازیکن تیم مقابل را بعد از اینکه دست خود را بر سر آنها تماس داد، بگیرند.

بازیکنان بیرون از دایره نیز باید سعی کنند که دست خود را بر روی سر یکی از بازیکنان تیم درون دایره تماس دهند بدون اینکه پایشان توسط بازیکنان درون دایره زده شود که اگر بازیکنی چنین کرد، باید سعی کند هرچه سریعتر خود را به تل برساند چون بازیکنان تیم مقابل(تیم درون دایره) به دنبال او می دوند وتلاش می کنند که این بازیکن را قبل از اینکه به تل برسد بگیرند و بقیه بازیکنان تیم بیرون از دایره باید سعی کنند بازیکنان درون دایره را بگیرند و اجازه ندهند که به شخصی که به سمت تل می رود، برسند و او را بگیرند تا آن شخص راحت تر به تل برسد، اگر آن شخص خود را به تل برساند، تیم درون دایره یک به صفر جلو می افتد وتیمها دوباره سر همان جاِی قبلی خود قرار گرفته بدون اینکه جای دو تیم عوض شود و بازی به همان صورت قبلی ادامه می یابد. ولی اگر بازیکنان تیم درون دایره موفق شوند آن بازیکن را بگیرند، جای دو تیم عوض می شود و تیم درون دایره به بیرون ازدایره رفته و بالعکس و بازی نیز به همان صورت قبلی تکرار می شود.

در نهایت تیمی برنده است که در مجموع تعداد بیشتری خود را به تل رسانده باشد.

مدت زمان این بازی بستگی به سلیقه و توان خود بازیکنان دارد.

بازی های محلی مردم قزوین

شهرها و روستاهای مختلف جهت حفظ روحیه جمعی و ایجاد نشاط و شادی در میان اهالی به برگزاری بازی ها و مسابقات سنتی می پردازند و فرهنگ شهر خود را زنده نگه می دارند در این میان ما با هدف آشنایی با بازی های سنتی استان قزوین آنها را مورد بررسی قرار می دهیم.

در استان قزوین بازی های سنتی از تنوع خاصی برخوردار هستند، جرنگ جرنگ و سنگ کرنو بازی های سنتی روستای رزجرد قزوین می باشند ه با تشریح آنها می پردازیم.

بازی محلی جرنگ جرنگ:
برای شروع این بازی حداقل به چهار نفر به عنوان بازیکن و یک عدد کمربرند نیاز است در این بازی دو نفر به عنوان داور انتخاب می شوند و در مکان مشخصی می نشینند و رنگ خاصی را با هم دیگر در میان می گذارند، در حالی که هیچ یک از بازیکنان شرکت کننده از آن رنگ اطلاعی ندارند پس از انتخاب رنگ توسط داوران، بازیکنان کنار یکدیگر و روبروی داوران در صفی می ایستد و جهت تشخیص رنگ با هم رقابت می پردازد یک سر کمربرند در دست داور و سر دیگر آن در دست بازیکنی که قرار است رنگ را تشخیص بدهد قرار می گیرد و سوال و جواب ها به این صورت مورد پرسش قرار می گیرد.

بازیکن می گوید: جرنگ جرنگ، داور می گوید اسب چه رنگ بازیکن پاسخ می دهد سفید اگر بازیکن پاسخ اشتباه بدهد، باید سرکمربندی را که در دست دارد را به بازیکن بعدی بدهد و اگر پاسخ صحیح بدهد داور می گوید ، بتراش، و در این میان بازیکنی که رنگ را درست تشخیص داده است می تواند با کمبرند سایر بازیکنان را بزند و بازیکنان دیگر در صورتی که توانایی گرفتن کمربند را داشته باشند می توانند به زور و بازوی خود متوسل شوند و کمبرند را از دست وی بگیرند داور نیز با گفتن کلمات ” جو” و ” گندم” به صورت مکرر می تواند حق زدن را از بازیکن برنده بگیرد و بازیکن برنده دیگر حق زدن بازیکنان دیگر را ندارد، اگر داور بگوید ” جو” بازیکن برنده نمی تواند بازیکن را بزند و باید در یک جا بایستد و کمربند را بالای سر خود بچرخاند تا به بازیکنان دیگر اجازه ندهد به وی نزدیک شوند و کمربند را از دستش بیرون بکشند چنانچه داور بگویی ” گندم” دوباره یم تواند بازیکن را بزند و با توجه به تشخیص دارو بازی متوقف می شود و در این مرحله بازی به پایان می رسد و داوران با انتخاب رنگی دیگر مرحله بعدی بازی را آغاز می نمایند.

بازی محلی سنگ کرنو:
برای این بازی به یک تکه سنگ به اندازه یک گردو و کمی بزرگتر یا کوچکتر از گردو نیاز است در این بازی دو نفر که از همه بزرگتر هستند یارگیری میکنند و یک نفر را نیز به عنوان داور ” اوستا” انتخاب می نمایند افراد در گروه به صورت یکی در میان در یک صف قرار می گیرند و هر بازیکن بین و بازیکن حریف قرار می گیرد به طور مثال: آبی قرمز، قرمز آبی همه بازیکنان شرکت کننده به جز بازیکن اول و آخر صف دست های خود را به پشت کمر برده و قلاب می کنند به طوری که سنگ داخل دست هایشان جای بگیرد، پس داور در طول صف شروع به حرکت کردن می کند و سنگ را در دست یکی از بازیکنان قرار می دهد اما رها نمی کند تا زمانی که بگویید: “سنگ کرنو وردار در رو” پس از گفتن این جمله سنگ در دست بازیکن قرار می گیرد و او باید تلاش کند طوری از صف به سمت بیرون فرار کند تا بازیکنان حریف که آماده هستند با ضربه ی پا وی را بزنند، نتوانند ضربه ای به او وارد کنند.

چنانچه بازیکن با موفقیت از صف خارج شود گروه او به عنوان گروه برنده انتخاب می شوند و گروه بازنده باید بازیکنان گروه برنده را کول کرده و تا جایی که داور مشخص نموده است برده و دوباره به محل بازی باز گردانند بازی طبق همین روال تا زمان توافق گروه ها ادامه می یابد.